Κάμπελ, Τόμας

(Thomas Campell, Γλασκόβη 1777 – Μπουλόν 1844). Σκοτσέζος ποιητής και κριτικός. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Έγινε γνωστός με το ποίημά του Οι χαρές της Ελπίδας, στο οποίο αναφερόταν με διδακτικό ύφος στα καίρια ζητήματα εκείνης της εποχής, που αφορούσαν τη Γαλλική επανάσταση, τον διαμελισμό της Πολωνίας και τη δουλεία των μαύρων. Μετά το 1803 δημοσίευσε πλήθος λογοτεχνικών κριτικών και το 1819 κυκλοφόρησε μια επτάτομη Ανθολογία άλλων ποιητών. Διετέλεσε πρύτανης του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου για τρία χρόνια (1826-29) και το 1834 ταξίδεψε στο Αλγέρι. Καρπός του ταξιδιού του ήταν το βιβλίο Γράμματα από τον Νότο, στο οποίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το Αλγέρι. Τα πατριωτικά του ποιήματα Οι ναυτικοί της Αγγλίας (1801) και Η μάχη της Βαλτικής (1809) περιλαμβάνονται στις περισσότερες αγγλικές ποιητικές ανθολογίες.